Μιλώντας για τη Νευρική Ανορεξία, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η διαταραχή , τουλάχιστον αρχικά, δεν εκδηλώνεται με απώλεια της όρεξης. Εκδηλώνεται με εκούσιο περιορισμό της προσλαμβανόμενης τροφής.
Στα πρώτα στάδια αυτής της διατροφικής διαταραχής, το άτομο περιορίζει είτε σταδιακά είτε απότομα την πρόσληψη τροφής.
Οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον σε περιορισμό της τροφής ποικίλουν. Κάποιες φορές, το άτομο έχει μεγαλύτερο βάρος από το επιθυμητό και αποφασίζει να κάνει δίαιτα ή ξεκινάει να μειώνει τη λήψη τροφής ώστε να χάσει λίγα κιλά που τα νιώθει περιττά.
Άλλες φορές, είναι «αναγκαίο» να περιορίσει τη διατροφή του λόγο εμπλοκής του σε αθλητικές δραστηριότητες (μπαλέτο, χορός). Τέλος, αρκετά συχνά η έναρξη της Νευρικής Ανορεξίας παρατηρείται μετά από κάποια σωματική ή ψυχική ασθένεια.
Νευρική Ανορεξία: Πότε και σε ποιούς εμφανίζεται συνήθως;
Η διαταραχή πρωτοεμφανίζεται συχνότερα σε έφηβα κορίτσια παρά σε αγόρια ή σε ενήλικους. Τα κορίτσια είναι συχνά πιο επικριτικά με το σώμα τους και πιο αυστηρά με την εικόνα του.
Όταν υπάρχει ιστορικό αυξημένου βάρους, η έφηβη απολαμβάνει τα θετικά σχόλια των άλλων για τη μείωση του βάρους της. Όμως, ενώ τα περισσότερα άτομα επιθυμούν να τελειώσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα την δίαιτα, το άτομο με Νευρική Ανορεξία αυξάνει συνεχώς την αφοσίωσή του στη δίαιτα και αποσύρεται από την κοινωνική επαφή.
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η δίαιτα δεν προκαλεί τη Νευρική Ανορεξία , αλλά σχεδόν πάντα προηγείται.
Έτσι, το άτομο συνεχίζει να περιορίζει όλο κα πιο αυστηρά την πρόσληψη τροφής. Το σωματικό βάρος συνεχώς μειώνεται ακόμα κι όταν ο αρχικός στόχος έχει επιτευχθεί. Ο φόβος ότι θα χαθεί ο έλεγχος με συνέπεια το βάρος να αυξηθεί ακόμα και με το παραμικρό διατροφικό «ολίσθημα» κυριαρχεί.
Ο περιορισμός της πρόσληψης τροφής γίνεται συνήθως με γνώμονα το ποια τροφή θεωρείται διαιτητική, άρα «υγιεινή», και ποιά μή διαιτητική άρα «απαγορευμένη». Σε γενικές γραμμές αποφεύγονται τα λίπη και οι υδατάνθρακες.
Συχνά, η Νευρική Ανορεξία συνοδεύεται από ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές και ιεροτελεστίες, αυπνία και υπερένταση που μπορεί να εκφράζεται με την μορφή υπεργυμναστικής.
Η ιδιαίτερη σημασία του σωματικού σχήματος και βάρους για την αποτίμηση της προσωπικής αξίας, σε συνδυασμό με την μειωμένη γαστρική κένωση συμμετέχουν στη διαιώνιση της διαταραχής. Λόγο της δυσπεψίας και του φουσκώματος που νιώθει το άτομο, πιστεύει ότι είναι ή θα γίνει «χοντρό» με συνέπεια να περιορίζει περαιτέρω τα γεύματα του.
Ανορεξία και παιδιά
Η ανορεξία εμφανίζεται ακόμα και σε παιδιά ηλικίας 5 ετών. Η διάγνωση είναι δύσκολη στα παιδιά και μπορεί να είναι εμφανής λόγο της μη επίτευξης της αναμενόμενης ανάπτυξης ή λόγω συνεχών παραπόνων για γαστρεντερικά προβλήματα.
Τα παιδιά είναι πιθανό να μην μπορούν να εκφράσουν τους φόβους τους για την αύξηση του βάρους. Η διαταραχή αυτή στα παιδιά, μπορεί να οδηγήσει σε καθυστέρηση έναρξης της ήβης και μειωμένη ανάπτυξη.
Η παιδική ανορεξία πρέπει να διαχωρίζεται από άλλες διατροφικές διαταραχές των παιδιών όπως είναι η επιλεκτική σίτιση, η άρνηση λήψης τροφής, η φοβία τροφής και η συναισθηματική αποφυγή λήψης τροφής.
Στατιστικά που τρομάζουν
Η Νευρική Ανορεξία είναι μια διαταραχή με πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ασθενούς. Ιδιαίτερα στην χρόνια μορφή της και σε διάφορες μελέτες αναφέρεται θνησιμότητα από 5% έως 18%.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι συμβαίνει σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες και η ηλικία έναρξης της είναι συνήθως στην εφηβεία. Η συχνότητά της τα τελευταία χρόνια αυξάνει και φαίνεται να έχει υπερδιπλασιασθεί στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας.
Γι’ αυτό, τελευταία, έχει δοθεί έμφαση στην ανίχνευση μεθόδων πρόληψης, μια από τις οποίες μπορεί να είναι και η ενημέρωση και πληροφόρηση του ευαίσθητου εφηβικού πληθυσμού γύρω από την Νευρική Ανορεξία και τις συνέπειές της.
Βιβλιογραφία
- Γονιδάκης, Φ., Βάρσου, Ε. (2013) Μιλώντας για τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής. Εκδόσεις ΒΗΤΑ medical arts.
- Greydanus, E. D., Τσουμάκα- Μπακούλα, Χ. , Τσίτσικα, Α. (2013). Εφηβεία, η ηλικία των μεταβολών και των δυνατοτήτων. Εκδόσεις Π. Χ. Πασχαλίδης.
- Marian L. Fitzgibbon, Lisa R. Blackman, and Mary E. Avellone. (2000). The Relationship Between Body Image Discrepancy and Body Mass Index Across Ethnic Groups. Obesity Research, Vol. 8 No. 8.
- National Collaborating Centre for Mental Health. (2004) Eating Disorders: Core interventions in the treatment and management of anorexia nervosa, bulimia nervosa and related eating disorders The British Psychological Society & The Royal College of Psychiatrists.
